که انا الحق است به حق حق ثمر نهال تو یا علی

نه مراست قدرت آنکه دم زنم از جلال تو یا علی

نه مرا زبان که بیان کنم صفت کمال تو یا علی

شده مات عقل موحدین همه  در جمال تو یا علی

چو نیافت غیر تو آگهی زبیان حال تو یا علی

نبرد   زه   پس به   تو ره کسی مگر از مقام تو یا علی

هله  ای مجلی عارفان تو چه مطلعی توچه منظری

هله ای موحد عاشقان تو چه شاهدی تو چه دلبری

که ندیده ام به دو دیده ام چه توگوهری چه تو جوهری

چه در انبیاءچه در اولیاء نه تو را  ادیبی  و همسری

به کدام کس مثلت زنم که بود مثال تو یا علی

تویی آنکه غیر وجود خود   به شهود  وغیب  ندیده ای

همه دیده ای  نه   چنین بود ، شه من تو دیده دیده ای

فقرات نفس شکسته ای شبهات  وهم دریده ای

زحدود فصل گذشته ای، به صعود  وصل رسیده ای

زفنای ذات به ذات حق بود اتصال تو یا علی

چو عقول عفودرانه شد،ملکوت سر تو منکشف

زبیان وصف تو هرکسی رقم گمان زده مختلف

همه گفته اند و نگفته شد زکتاب فضل تو یک الف

فصحای دهر  به عجز خود ز ادای وصف تو معترف

بلقای عصر به نطق خود شده اند لال تو یا علی

تویی آنکه در همه آیتی نگری به چشم خدای بین

تویی آنکه از کشف القطاع نشود زیاد  تو را یقین

شده از وجود مقدست  همه سر کن زخفا مبین

زچه روی دم از انا ربکم نزنی بزن به دلیل این

که انا الحق است به حق حق ثمر نهال تو یا علی